© geoastrolog (რამაზ გიგაური)ცნობილი მისტიკოსის გიორგი გურჯიევის დაბადების ეროვნება, დრო ადგილი ზუსტად არ არის ცნობილი. დაბადების თარიღად ასახელებენ 1872 და 1877 წლებს, დაბადების ადგილად ყარსსა (თურქეთი) და ალექსანდოპოლის (იგივე გიუმრი; სასომხეთი), უკანასკნელი გამოკვლებებით რუსულ პრესაში გამოჩნდა ვერსია გურჯიევის ქართველური წარმოშობის შესახებაც, სადაც მისი წარმოშობის ადგილად გურჯაანი სახელდება. მისი წარმოშობა და ეროვნებაც ბურუსით არის მოცული, ზოგი მას სომხურ-ბერძნულ წარმოშობას საუბრობს, ზოგი ასირიელად რაცხავს, ზოგი კი ქართველად. მისი ამერიკელი მოწაფეების ცნობით, იგი ცუდად საუბრობდა რუსულად და ფრანგულად, კარგად იცოდა ქართული, აზერბაიჯანული და სომხური (ამერიკელი მწერალ-ეზოთერიკოსი დ. ა. ჰალსის წერს: "გურჯიევმა ბრწყინვალედ იცოდა არა მარტო ქართული ენა, არამედ ქართული ანბანიც როგორც მეომრებისთვის, ისე მღვდლებისთვის განკუთვნილი (აქ ალბათ საუბარია მხედრულ და ნუსხურ ანბანებზე)".
აღსანიშნავია, რომ საბოლოოდ დამტკიცდა სტალინის დაბადების ნამდვილი თარიღიც, იგი დაბადებულია არა 1879 წლის 21 დეკემბერს, როგორც ცნობილი იყო ფართო მასებისთვის, არამედ 1878 წლის 6 დეკემბერს – ძველი სტილით, ანუ ახალი სტილით 18 დეკემბერს (ეს მტკიცდება სტალინის ნათლობისა და თბილისის სასულიერო სემინარიაში სწავლის პერიოდებში გაკეთებული ჩანაწერებით). სტალინმა დაბადების თარიღი სწორედ გურჯიევის რჩევით შეიცვლა – მან საკუთარ დაბადების თარიღს ერთი წელი და სამი დღე გამოაკლო, რითაც მან შეცვალა საკუთარი ასტროლოგიური მონაცემები და ამით შეუძლებელი გახდა მასზე ოკულტური თუ ფსიქოტრონული ზემოქმედება.
ერთ-ერთი ვერსიით გურჯიევი XIX საუკუნის ბოლოს სტალინთან ერთად თბილისის სასულიერო სემინარიაში სწავლობდა (სტალინი 1899 წელს სემინარიიდან მარქსიზმის პროპაგანდის გამო გარიცხეს). ალბათ სწორედ აქედან დაიწყო მათი ურთიერთობები. ძნელია ითქვას, რომ ისინი პარტნიორები ან ერთგული მეგობრები იყვნენ, თუმცა მკვლევარებმა სტალინის მოხსნებებში გურჯიევის ლექციების უდიდესი გავლენა აღმოაჩინეს.
სხვათა შორის XX საუკუნის დასაწყისში თვითონ გურჯიევი განიცდიდა სტალინის გავლენას, ამას ადასტურებს ის ფაქტი, რომ რუსეთის პირველი რევოლუციის დროს, 1905 წელს გურჯიევი აქტიურად ჩაება საქართველოს პოლიტიკურ ცხოვრებაში და მონაწილეობა მიიღო ჭიათურის აჯანყებაში, სადაც ის ტყვიით დაჭრეს. სხვათა შორის არსებობს ვერსია, რომ ის ურმით გადაიყვანეს ხევსურეთში, სადაც მას ქირურგიული ოპერაციაც ჩაუტარეს და სხეულიდან ტყვია ამოუღეს, სავარუდოდ გურჯიევს ოპერაცია ცნობილმა "აქიმმა" მგელიკა ლიქოკელმა გაუკეთა. ამის შემდეგ გურჯიევი მიემგზავრება აზიის ქვეყნებში – მონღოლეთში, პაკისტანში, თურქმენეთში, მოგვიანებით ის ეწვევა თურქეთს, ეგვიპტეს, ინდოეთს, შემდეგ ტიბეტს, სადაც მას ტიბეტელი ლამებმა "თეთრი ეშმაკი" შეარქვეს. მოგვიანებით მას ბედისწერამ კიდევ ერთხელ მოახვედრა თბილისში (ტფილისში), ეს იყო 1919 წელს, როდესაც მან ესენტუკიდან "ადამიანის ჰარმონიული განვითარების ინსტიტუტი" გადმოიტანა, თუმცა თბილისიდან ის 1920 წლის ბოლოს სტამბოლში მიემგზავრება, როდესაც აშკარა გახდა ბოლშევიკების მიერ საქართველოს დაპყრობის გეგმა. აღსანიშნავია, რომ გურჯიევმა თბილისში ჩამოსვლის (დაბრუნების) დროს შეიტყო, რომ მამამისი ივანე გურჯიევი მოეკლათ, ხოლო დედა და ახლო ნათესავები ტიფით გარდაცვლილიყვნენ, ეს კიდევ ამტკიცებს იმ ფაქტს, რომ თბილისთან არ მარტო მას ჰქონდა მჭიდრო კავშირი, არამედ მის ოჯახასაც (შესაძლებელია გურჯიევის ოჯახი თბილისშიც ცხოვრობდა). გურჯიევს საქართველო-თურქეთის საზღვარზე ხალიჩების დიდი კოლექცია ჩამოართვეს. მისტიკოსთა რწმენით ამ კოლექციაში ონელი ებრაელის ვინმე მოშე შიმშილაშვილის "მფრინავი ხალიჩაც" იყო (ზოგი მას "დიდი მონგოლის" ცისფერ ხალიჩადაც მიიჩნევს). თუმცა არსებობს ვერსია, რომ საზღვარზე ხალიჩების ჩამორთმევა შირმა იყო და გურჯიევმა ამით "სხვა რაღაც", უფრო მნიშვნელოვანი "გააპარა". გურჯიევი 1922 წელს პარიზში ჩადის და იქვეს ახლოს ფონტებლოში მკვიდრდება. 1930-იან წლების ბოლოსა და 1940-იანი წლების დასაწყისში ის ტიბეტში ჩადის. იმ დროისთვის ეს ქვეყანა თითქმის მთელი მსოფლიოსთვის "დახურული" იყო.
ტიბეტში გურჯიევი რამდენჯერმე ინახულა "მეორე ფაშისტმა" რუდოლფ ჰესმა. ჰესს აინტერესებდა როგორ მიდიოდა ფაშისტების მიერ გაგზავნილი ექსპედიციის მუშაობა. ფაშისტები ტიბეტში მითიურ ქვეყანას – შამბალას ეძებდნენ(?!). ჰესი საკმაოდ ჭკვიანი ადამიანი და ამასთან ჰიტლერის გეგმების კრახში დარწმუნებულიც იყო. ამაში გურჯიევთან შეხვედრის დროსაც დარწმუნდა. ბერლინში დაბრუნების დროს, როდესაც ასტროლოგმა ვრონსკიმ მას ფაშისტების მომავალი მარცხის შესახებ აუწყა (ამაზე მიუთითებდა ფაშისტების პირადი ასტროლოგი კარლ ერნესტ კრაფტიც), მან გერმანიის დატოვება გადაწყვიტა. ასტროლოგ ვრონსკის პროგნოზით ჰესსა და სხვა ფაშისტ ლიდერებს (გარდა ჰიტლერისა) სახრჩობელა ელოდათ. ჰესი ვრონსკის რჩევით 1941 წელს ბრიტანელებს ტყვედ ჩაბარდა. 1946 წელს, ნიურბერგის სასამართლო პროცესზე ჰესის გარდა ყველა ჩამოახრჩვეს, ჰესს კი სამუდამო პატიმრობა მიუსაჯეს, თუმცა 1980-იან წლებში მან ერთკაციან საკანში თავი ჩამოიხრჩო(?!).
არ არსებობს იმის მტკიცებულება, რომ გურჯიევი ჰიტლერს პირადად იცნობდა, თუმცა მეორე მსოფლიო ომის დროს ის საფრანგეთში ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა, თუმცა ფაშისტებს ის არ შეუწუხებიათ.
გურჯიევის ცნობილი "ენაგრამები"-ს ინტერპრეტაცია-გაშიფვრა ყველაზე უკეთესად ქართული ანბანის გამოყენებით ხდება და მკვლევართა აზრით, დიდი ალბათობა, რომ გურჯიევი მუშაობისას სწორედ ამ ანბანს იყენებდა. იგი იყო ზეფენომენი და შეეძლო უსუსური ადამიანისთვის უზარმაზარი სულიერი და ფიზიკური ძალა შთაებერა.
P.შ. სხვათა შორის, ბულგაკოვის ბიოგრაფები ამტკიცებენ, რომ რომანში "ოსტატი და მარგარიტა", ვოლანდის პროტოტიპი სწორედ გურჯიევია. ამას ამტკიცებს ის ფაქტიც, რომ 1917 წელს გურჯიევის ესენტუკში ცხოვრების დროს, ბულგაკოვიც სწორედ იქ ისვენებდა და არ არის გამორიცხული, რომ სწორედ აქ მოხდა მათი შეხვედრა, რამაც მწერალს სერიოზული იმპულსი მისცა მომავალი რომანისთვის.
აღსანიშნავია, რომ საბოლოოდ დამტკიცდა სტალინის დაბადების ნამდვილი თარიღიც, იგი დაბადებულია არა 1879 წლის 21 დეკემბერს, როგორც ცნობილი იყო ფართო მასებისთვის, არამედ 1878 წლის 6 დეკემბერს – ძველი სტილით, ანუ ახალი სტილით 18 დეკემბერს (ეს მტკიცდება სტალინის ნათლობისა და თბილისის სასულიერო სემინარიაში სწავლის პერიოდებში გაკეთებული ჩანაწერებით). სტალინმა დაბადების თარიღი სწორედ გურჯიევის რჩევით შეიცვლა – მან საკუთარ დაბადების თარიღს ერთი წელი და სამი დღე გამოაკლო, რითაც მან შეცვალა საკუთარი ასტროლოგიური მონაცემები და ამით შეუძლებელი გახდა მასზე ოკულტური თუ ფსიქოტრონული ზემოქმედება.
ერთ-ერთი ვერსიით გურჯიევი XIX საუკუნის ბოლოს სტალინთან ერთად თბილისის სასულიერო სემინარიაში სწავლობდა (სტალინი 1899 წელს სემინარიიდან მარქსიზმის პროპაგანდის გამო გარიცხეს). ალბათ სწორედ აქედან დაიწყო მათი ურთიერთობები. ძნელია ითქვას, რომ ისინი პარტნიორები ან ერთგული მეგობრები იყვნენ, თუმცა მკვლევარებმა სტალინის მოხსნებებში გურჯიევის ლექციების უდიდესი გავლენა აღმოაჩინეს.
სხვათა შორის XX საუკუნის დასაწყისში თვითონ გურჯიევი განიცდიდა სტალინის გავლენას, ამას ადასტურებს ის ფაქტი, რომ რუსეთის პირველი რევოლუციის დროს, 1905 წელს გურჯიევი აქტიურად ჩაება საქართველოს პოლიტიკურ ცხოვრებაში და მონაწილეობა მიიღო ჭიათურის აჯანყებაში, სადაც ის ტყვიით დაჭრეს. სხვათა შორის არსებობს ვერსია, რომ ის ურმით გადაიყვანეს ხევსურეთში, სადაც მას ქირურგიული ოპერაციაც ჩაუტარეს და სხეულიდან ტყვია ამოუღეს, სავარუდოდ გურჯიევს ოპერაცია ცნობილმა "აქიმმა" მგელიკა ლიქოკელმა გაუკეთა. ამის შემდეგ გურჯიევი მიემგზავრება აზიის ქვეყნებში – მონღოლეთში, პაკისტანში, თურქმენეთში, მოგვიანებით ის ეწვევა თურქეთს, ეგვიპტეს, ინდოეთს, შემდეგ ტიბეტს, სადაც მას ტიბეტელი ლამებმა "თეთრი ეშმაკი" შეარქვეს. მოგვიანებით მას ბედისწერამ კიდევ ერთხელ მოახვედრა თბილისში (ტფილისში), ეს იყო 1919 წელს, როდესაც მან ესენტუკიდან "ადამიანის ჰარმონიული განვითარების ინსტიტუტი" გადმოიტანა, თუმცა თბილისიდან ის 1920 წლის ბოლოს სტამბოლში მიემგზავრება, როდესაც აშკარა გახდა ბოლშევიკების მიერ საქართველოს დაპყრობის გეგმა. აღსანიშნავია, რომ გურჯიევმა თბილისში ჩამოსვლის (დაბრუნების) დროს შეიტყო, რომ მამამისი ივანე გურჯიევი მოეკლათ, ხოლო დედა და ახლო ნათესავები ტიფით გარდაცვლილიყვნენ, ეს კიდევ ამტკიცებს იმ ფაქტს, რომ თბილისთან არ მარტო მას ჰქონდა მჭიდრო კავშირი, არამედ მის ოჯახასაც (შესაძლებელია გურჯიევის ოჯახი თბილისშიც ცხოვრობდა). გურჯიევს საქართველო-თურქეთის საზღვარზე ხალიჩების დიდი კოლექცია ჩამოართვეს. მისტიკოსთა რწმენით ამ კოლექციაში ონელი ებრაელის ვინმე მოშე შიმშილაშვილის "მფრინავი ხალიჩაც" იყო (ზოგი მას "დიდი მონგოლის" ცისფერ ხალიჩადაც მიიჩნევს). თუმცა არსებობს ვერსია, რომ საზღვარზე ხალიჩების ჩამორთმევა შირმა იყო და გურჯიევმა ამით "სხვა რაღაც", უფრო მნიშვნელოვანი "გააპარა". გურჯიევი 1922 წელს პარიზში ჩადის და იქვეს ახლოს ფონტებლოში მკვიდრდება. 1930-იან წლების ბოლოსა და 1940-იანი წლების დასაწყისში ის ტიბეტში ჩადის. იმ დროისთვის ეს ქვეყანა თითქმის მთელი მსოფლიოსთვის "დახურული" იყო.
ტიბეტში გურჯიევი რამდენჯერმე ინახულა "მეორე ფაშისტმა" რუდოლფ ჰესმა. ჰესს აინტერესებდა როგორ მიდიოდა ფაშისტების მიერ გაგზავნილი ექსპედიციის მუშაობა. ფაშისტები ტიბეტში მითიურ ქვეყანას – შამბალას ეძებდნენ(?!). ჰესი საკმაოდ ჭკვიანი ადამიანი და ამასთან ჰიტლერის გეგმების კრახში დარწმუნებულიც იყო. ამაში გურჯიევთან შეხვედრის დროსაც დარწმუნდა. ბერლინში დაბრუნების დროს, როდესაც ასტროლოგმა ვრონსკიმ მას ფაშისტების მომავალი მარცხის შესახებ აუწყა (ამაზე მიუთითებდა ფაშისტების პირადი ასტროლოგი კარლ ერნესტ კრაფტიც), მან გერმანიის დატოვება გადაწყვიტა. ასტროლოგ ვრონსკის პროგნოზით ჰესსა და სხვა ფაშისტ ლიდერებს (გარდა ჰიტლერისა) სახრჩობელა ელოდათ. ჰესი ვრონსკის რჩევით 1941 წელს ბრიტანელებს ტყვედ ჩაბარდა. 1946 წელს, ნიურბერგის სასამართლო პროცესზე ჰესის გარდა ყველა ჩამოახრჩვეს, ჰესს კი სამუდამო პატიმრობა მიუსაჯეს, თუმცა 1980-იან წლებში მან ერთკაციან საკანში თავი ჩამოიხრჩო(?!).
არ არსებობს იმის მტკიცებულება, რომ გურჯიევი ჰიტლერს პირადად იცნობდა, თუმცა მეორე მსოფლიო ომის დროს ის საფრანგეთში ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა, თუმცა ფაშისტებს ის არ შეუწუხებიათ.
გურჯიევის ცნობილი "ენაგრამები"-ს ინტერპრეტაცია-გაშიფვრა ყველაზე უკეთესად ქართული ანბანის გამოყენებით ხდება და მკვლევართა აზრით, დიდი ალბათობა, რომ გურჯიევი მუშაობისას სწორედ ამ ანბანს იყენებდა. იგი იყო ზეფენომენი და შეეძლო უსუსური ადამიანისთვის უზარმაზარი სულიერი და ფიზიკური ძალა შთაებერა.
P.შ. სხვათა შორის, ბულგაკოვის ბიოგრაფები ამტკიცებენ, რომ რომანში "ოსტატი და მარგარიტა", ვოლანდის პროტოტიპი სწორედ გურჯიევია. ამას ამტკიცებს ის ფაქტიც, რომ 1917 წელს გურჯიევის ესენტუკში ცხოვრების დროს, ბულგაკოვიც სწორედ იქ ისვენებდა და არ არის გამორიცხული, რომ სწორედ აქ მოხდა მათი შეხვედრა, რამაც მწერალს სერიოზული იმპულსი მისცა მომავალი რომანისთვის.
No comments:
Post a Comment